Matecznik

Poprzez chaszcze, wysokie krzewy i olbrzymie, prastare drzewa - któż ma odwagę przebrnąć ku samemu sercu lasu? Któż ma szczęście przebrnąć tak daleko?
Mimo setek dyrektorskich, policyjnych oraz prokuratorskich zakazów, nakazów, pouczeń, listów i odzewów, w okolicy wciąż znajdują się ludzi i Inni, którzy w poważaniu mają owe przestrogi, spragnieni łyku adrenaliny. Przepis ostrzegający przejezdnych przed pobytem w lesie głupim nie jest, ma swoje podstawy w logice. Nikt, kto ma w głowie choć kroplę rozumu, nie odważy się zajść tak daleko, ku samemu matecznikowi, gdzie kryją się niebezpieczeństwa, wszelakie, takie jak wilki, niedźwiedzie i inne.
Olbrzymie, szerokie korony wysokich drzew kryją niebo, skutecznie blokując napływ światła, tak za dnia, jak i w nocy, pogrążając okolice w złowrogiej ciemności. Panuje tutaj niewyobrażalna wręcz cisza, a powtarzane przez zamieszkałe w Evergreen elfy i wilkołaki, legendy, traktują o straszliwych, krwiożerczych bestiach i potworach z piekła rodem, choć to tylko legendy, na które nie ma jednak dowodów, ale też nie wiadomo, Evergreen to stary las, i nie wiadomo co czai się w leśnych gęstwinach.