Rozdział 1. Bestie

Wymienione tutaj istoty nadnaturalne zbiorczo zwane są Bestiami, gdyż są to jedyne jak by to powiedzieć "Naturalne Istoty Nadnaturalne" gdyż wiele Nadnaturalnych są istotami duchowymi, istotami nieumarłymi lub niebędące częścią naszej rzeczywistości, a są istotami żywymi, z krwi i kości oraz w porównaniu do wielu innych istot, to one najczęściej zabijają ludzi i Innych dla zdobycia pożywienia, mogą również się rozmnażać zarówno w "tradycyjny sposób" jak i mogą przemienić ludzi i Innych w przedstawicieli swojego rodzaju.

Arachne
Arachne, to jedna z pierwszych bestii jakie ja osobiście, w swoim żywocie łowcy bestii i jak dla mnie. Arachne jeśli ty który to czytasz, i masz pewne skojarzenia z tak zwaną arachnofobią, to prawda, Arachne to tak zwane pajęcze-bestie, spragnione mięsa ludzi i Innych. Z wyglądu Arachne nie wyróżnia się z pośród ludzi czy Innych (oczywiście jeżeli jest incognito, czyli ukrywa cechy zdradzające że nie są tym, za co się ich na pierwszy rzut oka wydaje), dopiero gdy monstra te ruszają do ataku na swoją ofiarę ukazują cechy które zdradzają jej prawdziwe "ja" a mianowicie, z pleców wyrastają tym stworzeniom osiem pająkowatych odnóży na którym owa bestia może się poruszać po ścianach, sufitach, drzewach itp, itd. oraz na czole ukazują się dodatkowa para pajęczych oczu, kły na tomisty wydłużają się do wręcz nielogicznej długości przybierając wygląd pajęczych kolców jadowych, zresztą tak jak u pająków są jadowite jednak ich jad nie jest trujący, bardziej ma na celu sparaliżować ofiarę, jednak nie wytwarzają pajęczyny tak jak pająki, są niebywale zwinne (bardziej od elfów) i silne (bardziej od strzyg). Napomnieć można jeszcze, że Arachne są istotami które właśnie potrafią przemieniać ludzi i Innych w swój rodzaj, jednak nadal nie wiadomo jak ten proces przebiega i jak Arachne tego dokonuje.

Tryb życia: Nocny

Tereny występowania: Ciemne i wilgotne miejsca na terenach miejskich i dzikich.

Sposób na zranienie/osłabienie: Arachne jako że są istotami nocnymi, nie przepadają one za dziennym światłem, promienie słońca parzy ich skórę, oślepia i dekoncentruje ich. Ogień, natomiast potrafi zadać im spore obrażenia, jak i to że boją się go chyba najbardziej ze wszystkiego.

Sposób na zabicie: Znane są dwa sposoby na zabicie Arachne. Pierwszy to dekapitacja, drugi spalenie żywcem.


Barghest
Barghesty zwane także upiornymi psami, piekielnymi psami, demonicznymi psami. To dość dziwny rodzaj nadnaturalnych, nie wiadomo do dziś czy Barghetsy są bestiami w sensu stricte tego słowa czy to jest raczej rodzaj ducha, sam osobiście jestem przekonany że to są one czymś więcje, możliwe że to swoistego rodzaju połączanie ducha i bestii. Niektórzy łowcy bestii też podzielają ten pogląd że to potępione dusze uwięzione w cielesnej powłoce przypominającej psa lub wilka tyle że dwa razy większy (niektóre potrafią osiągnąć wielkość krowy), o czarnej sierść, wręcz nienaturalnie czarnej i ciemnych niczym onyks ślepiach. Barghest są niezwykle agresywne i niebezpieczne do stopnia zwierzęcia chorego na wściekliznę szybkie i zwinne jak diabli, oraz co najbardziej niezwykłe (jak i bardzo groźne) potrafią stać się niewidzialne, jak wiele istot również tu opisane są one nocnymi istotami.

Tryb życia: Nocny

Teren występowania: Tereny dzikie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Polanie Barghesta wodą święcono może wywołać bolesne rany u tych istot, uderzenie poświęconego żelaza również może zadać taki same rany, jak również mocno zdekoncentrować takową bestię.

Sposób na zabicie: Przebicie serca lub głowy poświęconym żelaznym przedmiotem.


Crocotta
Crocotty, jedna z najbardziej znanych mi bestii. Istoty te znane są ze swojej niezwykłej perfekcyjnego naśladowania cudzych głosów(zarówno zwierząt, ludzi i Innych) żywiąca się siłami witalnymi Innych żyjących istot. Wyglądem, zazwyczaj przypominają ludzi bądź Innych, jedynie podczas żeru zdradza to kim tak naprawdę jest. A mianowicie, zęby Crocotty przemieniają się z typowego ludzkiego/Innego, w szeregu pokryty żółcią i próchnica kłopodobnych zembiszczy, oczy natomiast stają się matowe jak u ludzi niewidomych. Istoty te choć nie są zbytnio silne, to jednak szybkością i zręcznością przewyższają elfy i wampiry, na dodatek są one niezwykle cwane i sprytne, a wraz ze zdolnością naśladowania wszelkich głosów stanowi naprawdę niebezpieczną bestię.

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Teren występowania: Tereny Miejskie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Zapach jaśminu, jak i ta sam roślina powoduje u Crocott uczucie zmęczenia, rozranienia i nie pozwala zapanować nad emocjami (Crocotty nienawidzą zapachu jaśminu, jaki i samego jaśminu), oraz pyłki jaśminowe skutecznie zaburzają ich zdolność do naśladowania głosów.

[b]Sposób na zabicie: Przebicie karku dowolnym metalem skropiony sokiem z owoców jaśminu.


Dżin
Dżiny, znane z arabskich legend istoty potrafiące zapełniać dowolne życzenie, zamieszkujące magiczne lampi i posłuszni temu którzy ich z nich uwolnią. No i cóż tylko dwa pierwsze są prawdą, ale też nie taką jaka się wydaje. Dżiny faktycznie potrafią spełniać życzenia, i tak może to być dowolne, ale jednak nie każde życzenie tylko że nie jak w przypadku baśni ma się ten limit trzech życzeń, Dżiny mogą spełniać nieograniczoną liczbę życzeń ale jednak wymagają one zapłaty za takową usługę zapłaty. A czym ma być owa zapłata? To zależy od Dżina, bo jeden będzie chciał za taką usługę pukiel włosów, metale szlachetne jak złoto, czasami uciech cielesnych, a nawet są tacy którzy żądają za życzenie odebranie komuś życia. Wyglądem, przypominają zazwyczaj człowiek arabskiego pochodzenia, choć mają możliwość przybrania dowolnej postaci człowieka lub Innego.  

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Tereny występowania: Tereny miejskie i dzikie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Kontakt skóry Dżina z krwią brana działa na nich niczym kwas. Przeżera skórę i pozostawią dotkliwe rany. Można ich również uwięzić własne w lampach jak w arabskich baśniach, jednak musi to być specjalnie przygotowana przez zaratustriańskich kapłanów lampa, a takie są niezwykle rzadkie.

Sposób na zabicie: Przebicie serca nożem skąpanym w baraniej krwi.



Kappa
Kappy znane z japońskich legend wodne monstrum przypominające wedle, podań humanoidalnego żółwia. I faktycznie tak one wyglądają. Bestie te jak, najbardziej upodobali sobie wszelkie zbiorniki wodne zarówno te naturalne jak i sztuczne, czyhający pod powierzchnią i żywiące się krwią. Krwią nie tylko ludzi i Innych, ale także krwią zwierzęcą, istoty te są jak wiele bestii istotami nocy, tyle że w przypadku innych nocnych istot, Kappy nie tolerują światła większego niż jest w stanie wytworzyć ogień po prostu każde silniejsze źródło światła, oślepia je, dekoncentruje ale również może doprowadzić do tego iż wpadną w szał, przez co mogą być bardziej nieprzewidywalne i niebezpieczne.

Tryb życia: Nocny.

Występowanie: Wszelkie akweny zarówno na terenach dzikich i miejskich.

Sposób na zranienie/osłabienie: Mocne światło jest je wstanie zdekoncentrować jednak trza uważać aby Kappa nie wpadła w szał. Innym sposobem na zdekoncentrowanie są ogórki. I nie nie jadają ich jak to w legendach, a po prostu chodzi o zapach, zapach ogórków działa na nie jak kocimiętka na koty, co Kappa staje się praktycznie bezbronny jeśli "zahipnotyzuje" je owy zapach.

Sposób na zabicie: Przebicie serca srebrem lub dekapitacja.


Kitsune
Kitsune wedle japońskich legend to swoistego rodzaju zmiennokształtne duchy zazwyczaj występujące pod  postacią lisa. I choć co prawda nie są to duchy czy istoty duchowe, to jednak ich zmiana postaci faktycznie jest prawdą. Mają one możliwość przybrania przeróżnych postaci jednak zazwyczaj są przybierają one kształt człowieka lub Innego, tylko pod czas próby zabicia swojej ofiary dla zdobycia pożywienia (a żywią się one, płynami z rdzenia kręgowego) ich paznokcie staja się długimi czarnymi pazurami, kły zmieniają się w typowe "psie" kły, oczy natomiast zmieniają się w lisie. Istoty te co prawda nie mają wielkiej siły czy zręczności lub szybkości, ale dzięki swej zdolności do zmiany swego kształtu w dowolną postać jak i ich lisi spryt czyni ich prawdziwie groźnymi przeciwnikami.

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Tereny występowania: Obrzeża terenów miejskich.

Sposób na zranienie/osłabienie: Kitsune są bardzo podatne na bambus, kontakt z tą rośliną powoduje poważne oparzenia które nie mają możliwości zagojenia się gdy nie będzie odpowiednio oczyszczona.

Sposób na zabicie: Przebicie serca bambusowym przedmiotem.


Lamia
Lamie wywodzące się z greckich mitów, stworzenie, to z wyglądu przypomina zazwyczaj starszą ludzką i wredną kobietę, nienawidząca kobiet, jeszcze bardziej nienawidząca mężczyzn, oraz kochająca dzieci. Tak te bestie uwielbiają dzieci, a raczej serca dzieci, choć gdy takich brak nie pogardzą sercem dorosłych. Właśnie tym się żywią. Zazwyczaj Lamie,udając wredne ale niegroźne staruszki, dla zmyłki. Jednak nie dajcie się zwieść, bestia ta jest niesamowicie silna i zwinna jak na wyglad zgrzybiałej staruszki. Choć to tylko pozory, gdyż podczas swojego żerowania, potrafią pokazać cechy które od razu zdradzają kim takowa starucha jest naprawdę. A mianowicie, jej paznokcie zamieniają się w szpony, zęby w zęby jak u krokodyla, oczy natomiast stają się czarne jak węgiel.

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Tereny występowania: Obrzeża terenów miejskich.

Sposób na zranienie/osłabienie: Posypanie skóry Lami mieszanką rozmarynu, gorczycy, pieprzu, szafranu i soli morskiej, działa jak przyłożenie rozgrzanego do czerwoności pętu, wypala skórę nawet do kości. Mocne światło też jest je wstanie zdekoncentrować.

Sposób na zabicie: Spalenie żywcem lub dekapitacja.


Lewiatan
Lewiatany, to najgroźniejsze z bestii jakie kiedykolwiek miałem możliwość spotkania, również wielu innych łowców bestii podziela ten punkt widzenia. Wedle hebrajskich legend Lewiatan to gigantyczny wąż morski, choć prawda jest całkowicie inna. Lewiatany, zazwyczaj wyglądają niczym ludzie i Inni (tylko podczas ataku są wstanie rozdziawić swoje paszcze na całą powierzchnię swoje twarzy, wypełnione rekinimi zębami i rozdwojonym wężowym językiem) żywiące się wszelkim mięsem, ludzkim, Innym, a nawet nadnaturalnymi i przedstawicielami swego rodzaju nie pogardzą, i jak Zmiennokształtni mogą przybrać wygląd dowolnego człowieka lub Innego jednak z pewnymi istotnymi różnicami. W pierw Zmiennym wystarczy sam widok osoby w którą chcą się wcielić, natomiast te bydlaki aby móc zmienić swoją postać musi mieć krótki kontakt z DNA osoby której wygląd chce przybrać (wystarczy włos, paznokieć, płyny ustrojowe, naskórek), wtedy to Lewiatan ma możliwość przybrania wyglądu osoby z której DNA miał kontakt.
Kolejną sprawą że poza wyglądem i głosem, Lewiatany pozyskują również wszelką wiedzę, wspomnienia i umiejętności tej osoby której pozyskał właśnie DNA, tak to takie "żywe kserokopiarki" kolejną sprawą która sprawia że są najgroźniejsze to iż są one odporne praktycznie na większość broni czy czynniki zewnętrzne, srebro, broń palna, ogień, trucizny jak i lwia część mocy Innych nie robi im nawet najdrobniejszej szkody, co prawda Lewiatany nie są szybkie lub zwinne (no chyba że pozyskał takie DNA które mu to zapewni), ale ich siła jest przerażająca, nawet dziesięć atletycznie umięśnionych strzyg, na sterydach, adrenalinie czy innych substancjach zwiększających siłę nie osiągnie takiego progu siły jak te bestie, ich siła przeczy wszelkiemu zdrowemu rozsądkowi, tak samo jak ich regeneracja o której Inni mogą tylko marzyć.

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Teren występowania: Tereny miejskie i dzikie

Sposób na zranienie/osłabienie: Istnieją tylko jeden sposób by ich zranić i jeden by je osłabić.
Sposobem pierwszym jest polanie Lewiatana mieszanką wody święconej i splugawionej. Taka mieszanka, działa na nich niczym rozpuszczalnik, i to w dosłownym tego słowa znaczeniu, gdyż rozpuszcza ich skórę.
Sposobem drugim, jest dekapitacja, jednak to tylko rozwiązanie tymczasowe, gdyż takowa głowa, będzie "pełzać" do ciała, by złączyć cię z korpusem, aby następnie mógł wstać jak by nic się nie wydarzyło.

Sposób na zabicie: Jedynym sposobem na zabicie Lewiatana jest przebicie jego szyji "specjalną bronią" zbudowaną z żebra prawej istoty śmiertelnej (człowieka lub Innego) skąpanego w krwi anioła i demona oraz zanurzona w mieszance wody święconej i splugawionej.


Mermida
Mermidy znane oczywiście omyłkowo jako Syreny, to znane z legend czy popkultury pół-ryby, pół-kobiety zamieszkujące oceny i morskie akweny. Są to istoty z charakteru bardzo podobne do delfinów tak samo jak owe morskie ssaki, Mermidy lubują się w psotach, fliglach czy innych zabaw czy to z przedstawicielkami swojego rodzaju czy też z przedstawicielami innych ras czy gatunków, są też nad wyraz ciekawe nawet powiem wścibskie, ale co ciekawe choć zapewne ty który czytasz te słowa zapewne nie uwierzyć, ale syreny to istoty pozbawione uprzedzeń, gniewu, zazdrości, zawiści czy nienawiści, no może za wyjątkiem Syren, gdyż pomiędzy tymi istotami panuje bardzo wielki antagonizm, i co prawda Mermidy nie są zdolne zabić czy skrzywdzić umyślnie (tak to też prawda Mermidy nie zabijają jeśli nie ma ku temu najmniejszego powodu) to jednak kiedy wiedza że w pobliżu przebywa choć by jednak Syrena, starają się one zwrócić wszelką uwagę innych istot (ludzi, Innych, Nadnaturalnych) by zainteresowali własnie Syrenami, choć robią to w sposób nie jawny. Wiem co mówię gdyż wiele razy Mermidy mi pomogły w odnalezieniu Syren, po za tym Mermidy mają jeszcze pewną niezwykłą zdolność, chodzi o śpiew. Ich niezwykły melodyjny głos może zahipnotyzować jak w legendach, ale też może on również dodać animuszu, podnieść na duchu, ukoić gniew itp itd.

Tryb życia: Dzienny. Nie wiadomo czy też nocny.

Teren występowania: Tereny nadmorskie i morskie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Zbyt długie przebywanie na suchym lądzie (i to prawdziwie suchym lądzie nie chodzi o przenośnię) może osłabić Mermidę, natomiast zbyt wysoka temperatura (i nie chodzi tu tylko o temperaturę porównywalną z ogniem) może zadać jej obrażenia w postaci poparzeń.

Sposób na zabicie: Bardzo długie przebywanie na suchym lądzie, Bardzo długie przebywanie w wysokiej temperaturze bez dostępu do wody. Spalenie żywcem.


Nazasaracht
Nazasarachty, to istoty często zwane przez wampirzych i strzygowych łowców pogardliwie pijawkami lub wampirosskami albo strzygossakami, gdyż do przetrwania potrzebują one świeżej wampirzej lub strzygowej krwi. Nazasarachty, wyglądem swoim niczym nie różni się od wampira lub strzygi, z jedynym wyjątkiem kiedy postanawiają zaatakować swoją ofiarę, wtedy (podobnie jak u strzyg) z dziąseł szczęki jak i żuchwy wyrastają dwa rzędy ostrych i cienkich kłów przypominających trochę pineski przylegających do "pierwszych zębów" natomiast źrenice przybierają kształt źrenic kota. Istoty te są nadzwyczaj silne i szybkie, przewyższają siłę strzyg i szybkość wampirów, na dodatek Nazasatachty mają możliwość przemienienia w swój rodzaj zarówno wampiry i strzygi, wystarczy takowe ofiary zostaną "napojone" ich krwią, i najgorsze jest to że potrzebna jest jedynie kropla by takowa przemiana nastąpiła.

Tryb życia: Nocny.

Tereny występowania: Tereny miejskie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Światło słoneczne mające bezpośredni kontakt ze skórą tych istot, dotkliwie ich parzy (ale nie wywołuje obrażeń) i dekoncentruje. Tak samo zapach czosnku, jest dla nich odstręczający i wywołujący lekkie osłabienie. Również krew zamarłego wampira lub strzygi działa na nich, tak samo jak krew zmarłego człowieka na wampira

Sposób na zabicie: Dekapitacja.


Okami
Okami słowo to w japońskim oznacza nic innego jak  Wilk. I coś w tym jest gdyż te istoty faktycznie mają coś z wilka, jednak wilkołaczy łowcy nie cierpią jednak kiedy określa się Okami wilkiem. I nie dziwota, gdyż ulubionym pokarmem tych istot są serca wilkołaków, choć od biedy mogą gustować w sercach ludzi i reszty Innych. Zazwyczaj, Okami wyglądają jak typowy przedstawiciel wilkołaczej rasy, czyli może mieć wilcze kły, lub oczy jedynie podczas ataku ukazują że choć są wilczymi istotami to jednak z wilkołakiem niewiele ma wspólnego, gdyż ich paznokcie przekształcają się w pazury jakie posiada wilk natomiast uzębienie zmienia się w idealne wilcze zęby. Okami cechują się wielką siłą jak i zwinnością. Należy również że Okami mają możliwość przemienienia wilkołaków w przedstawicieli swego rodzaju, wystarczy tylko jedno nawet niewielkie ugryzienie by nastąpiła przemiana która dokonuje się w przeciągu niecałej doby.

Tryb życia: Dzienny i nocny

Teren występowania: Tereny miejskie i dzikie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Okami tak jak  Kitsune są bardzo podatne na bambus, kontakt z tą rośliną powoduje poważne oparzenia które nie mają możliwości zagojenia się gdy nie będzie odpowiednio oczyszczona.

Sposób na zabicie: Minimum trzykrotne dźgnięcie serca bambusowym przedmiotem, należny zapamiętać że jeżeli zada się o jeden cios za mało Okami popadnie tylko w letarg na kilka dni po czym powstanie ponownie tak jak by nic sie nie stało.


Pistacho
Pistacho czasami nazywanymi "tłuszczowymi pijawkami"gdyż jak ta kolokwialna nazwa wskazuje ich pożywieniem jest własnie tłuszcz, dokładniej to tłuszcz pochodzący bezpośrednio z ofiary. Z wyglądu zazwyczaj przypomina człowieka, zazwyczaj latynoskiego, hiszpańskiego lub portugalskiego pochodzenia. W porównaniu do większości znanych mi bestii, Pistacho nie atakują bezpośrednio swoich ofiar, tylko zazwyczaj skrycie i często w podstępny sposób, no i zresztą nie dziwota gdyż owa istota nie jest ani silna, ani zwinna, ani szybka przez to musi nadrobić to przy pomocy sprytu i cwaniactwa, tłuszcz natomiast pobiera za pomocą specjalnej ssawki przypominającą ssawkę jaką posiadają muchy która przekształca się z języka.

Tryb życia: Dzienny i Nocny

Teren występowania: Tereny miejskie i dzikie

Sposób na zranienie/osłabienie: Choć pewnie to zabrzmi dość śmiesznie, ale Pistacho mają silną alergię na kakao, zapach jak i samo kakao wywołuje u nich odruchy wymiotne, dekoncentrację, często potrafi doprowadzić do utraty świadomości.

Sposób na zabicie: Odcienie ssawki którą Pistacho wysysa tłuszcz.


Rugaru
Rugaru, to chyba najsmutniejszy przypadek bestii, jaki kiedykolwiek spotkałem, nawet inni łowcy tacy jak ja podzielają ten punkt widzenia (no za wyjątkiem tych którzy stali się gorsi od tego na co polują), nawet ci którzy zaczęli stawiać kroki na tej drodze, gdy spotkali Rugaru ich pogląd na temat bestii potrafi się bardzo zmienić. Tragizm tej istoty polega na tym iż zazwyczaj są to ludzie i Inni którzy nie mają pojęcia o swoje prawdziwej naturze, i dopiero kiedy narastający głód mięsa ludzi i Innych doprowadzi ich do tego iż zasmakują w takowym mięsie wtedy rozpoczyna się przemiana. A owa przemiana na czym polega? No cóż, na tym iż ich ciała zaczyna pokrywać gangrena, zgnilca, owrzodzenia i innego tego typu "cudowności" a sam głód wzrasta coraz bardziej, tyle że i co jest najgorsze oni sami tego nie chcą, sami starają się walczyć z tym, choć nieważne jak bardzo ich głód jest wielki oni walczą jak najmocniej, ale niestety zawsze przegrywają, przez co zmaga się również ich cierpienie. Sam niegdyś byłem świadkiem, jak taka istota nie broniła się przed mną, nie błagała o litość, a była wdzięczna że uwalniam ja od koszmaru. Jeśli chodzi o siłę czy zwinność, no cóż zleży jaką "rasą" był Rugaru przed przeminą.

Tryb życia: Dzienny i Nocny

Teren występowania: Tereny miejskie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Nie jest znany żaden sposób osłabienie czy zranienie Rugaru.

Sposób na zabicie: Spalenie żywcem.


Syrena
Syreny często mylone z wyżej wymienionymi prze zemnie Mermidami. Jedynie  co łączy te dwie odmienne istoty to iż obydwoje preferują życie w pobliżu akwenów morskich i oceanach. Syreny, są istotami potrafiący przybrać wygląd dowolnego człowieka, Innego czy Nadnaturalnego choć ich prawdziwy wygląd to odrażająca humanoidalna postać pokryta czymś co przypomina poparzenia skóry od wrzątku i skórą koloru śnieżnobiałego którą można zobaczyć np. lustra lub aparatu, i które uwielbiają zadać ból, cierpienie i niszczyć życia czy to ludzi, Innych, czy nawet Nadnaturalnych i to w dość perfidny sposób gdyż za pomocą kontroli umysłu za pomocą czegoś co nazwać można "Śpiewem Syreny" tylko że owy "Śpiew" to nie śpiew sensu-stricte "Śpiew" tylko jest to rodzaj jakiegoś jadu lub toksyny która zapewnia możliwość kontrolowania swoje ofiary. Jeśli chodzi o atuty fizyczne, cóż jeśli chodzi o to syreny są bardzo słabe jeśli chodzi o siłę, ale niezwykle zwinne i szybkie. Jak już wspomniałem w przypadku Mermid, Syreny nienawidzą swoich "kuzynek" i każde spotkanie będzie niczym innym jak próbą zabicia Mermidy przez to stworzenie.

Tryb życia: Nocny

Teren występowania: Tereny nadmorskie

Sposób na zranienie/osłabienie: Wysoka temperatura otoczenia jest wstanie znacznie osłabić Syrenę. Przedmioty które są dość gorące i mają kontakt z Syreną mogą także dokonać tego samego co sama temperatura otoczenia.

Sposób na zabicie: Spalenie żywcem lub przebicie serca nożem skąpanym w krwi "Słuchającego Śpiewu Syreny" czyli osoby będącej pod wpływem syreniej toksyny.


Wendigo
Wendigo, kolejne z niebezpiecznych rodzajów bestii jakie spotkałem. Uważam nawet że niemalże groźne jak Lewiatany. Istota ta to wysoka ponad dwumetrowa wychudzona trochę pokraczna istota o szponiastych dłoniach, bladej niczym śnieg skórze, twarzy wykrzywionej w grymasie furii i zębach niczym sztylety oraz, aurze mrozu jaka towarzyszy tym istotom i która mimo tego iż na pierwszy rzut oka nie wydaje się silna czy zręczna to jednak niech ciebie to nie zwiedzie ty który to czytasz, siła Wendigo jest większa od najbardziej atletycznej strzygi, natomiast jeśli chodzi o szybkość i zwinność to elfy i wampiry mogą pozazdrościć im takiego pędu, monstra te lubują się jak lewiatany w każdym rodzaju mięsa, no po za swoim gatunkiem (aż tak żarłoczne jak lewiatany to one nie są) także są bardzo nieprzewidywalnymi istotami, gdyż ciągle są pod wpływem naprawdę dzikiego szału, przez co wraz ze swoimi atrybutami jest śmiertelnie niebezpieczny

Tryb życia: Nocny.

Teren występowania: Tereny dzikie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Ciepło osłabia Wendigo, powodując u niego dekoncentracji i skołowanie, wysoka temperatura jest w stanie natomiast zadać mu obrażenia.

Sposób na zabicie: Spalenie żywcem lub przebicie serca rozgrzanym do czerwoności przedmiotem.


Zwodnik
Zwodnicy to dość dziwna istota, jeśli bym miał ją opisać można by powiedzieć że, wręcz wyrwana z najbardziej porąbanej kreskówki, i nie nie chodzi mi o wygląd tyle o mentalność. Widzisz Zwodnicy, to istoty która jak sama nazwa wskazuje potrafią zwodzić, no wiadomo że wiele ludzi i Innych potrafi zwodzić i oszukiwać, ale pić polega na tym iż Zwodnicy mają niezwykłą zdolność tworzenia taktownych "Materialnych luzji" czyli iluzje podchodzące pod urojenia oniryczne" tyle że są one pod całkowitą kontrolą Zwodnika który może sprawić że takowa iluzja może wydawać dźwięki, zapachy, a nawet mogą być odczuwane po przez dotyk.
Jednak ta owa mentalność nie ogranicza się tylko do zwodzenia, ale także do innego celu, a mianowicie do wycinania absurdalnych i groteskowych żartów (i to często zakończone śmiercią ofiary takiego żartu) a tylko po to by siać chaos i niezgodę, gdyż właśnie wywołany przez nich bałagan daje im najwięcej radości i śmiechu, a im owy bałagan większy i im więcej ofiar ich żartów tym większy mają z tego ubaw. A jak wygląda Zwodnik, no cóż najgorsze w tym że nie wiadomo jaki jest prawdziwy wygląd Zwodnika, gdyż potrafią przybrać dowolną postać człowieka, Innego, zwierzęcia, rośliny, a nawet przedmiotów takich jak na przykład krzesło.

Tryb życia: Dzienny i nocny.

Teren występowania: Tereny miejskie i dzikie.

Sposób na zranienie/osłabienie: Sproszkowane liście klonu, po zetknięciu ze skórą Zwodnika wywołuje, silne poparzenia.

Sposób na zabicie: Przebicie serca klonowym kołkiem.