Szpital "Alchemilla Medical"

Ogromny, liczący spokojnie kilkanaście pięter gmach prywatnego szpitala klinicznego wraz z instytutem badawczym góruje nad okolicą i przywodzi na myśl jakąś że to może siedziba jakiejś federalnej agencji. I w pewnym sensie tak jest w rzeczywistości Alchemilla Medical to nic innego jak potężny betonowy budynek, pokryty brunatną, drobniutką terakotą oraz uzupełniony gigantyczną ilością szkła.

Dziedziniec jest skromnym, acz przepięknym parkiem stylizowanym na koreańskich ogrodach z pagodami, żwirowymi alejkami oraz licznymi fontannami naprawdę pozwala poczuć się jak po drugiej stronie oceanu i jest jednocześnie totalnym przeciwieństwem lasów po zachodniej części szpitala.

Ostatnie, najwyższe piętro Alchemilla Medical to prywatne mieszkanie właściciela tego szpitala. Elegancki, bardzo przestronny loft z jednym z najlepszych widoków w całym mieście, bo można stąd dojrzeć praktycznie wszystko przy dobrej pogodzie. Znajdujące się przy każdym oknie oraz na samym dachu liczne punkty widokowe z lornetami tylko przy tym pomagają, aczkolwiek aby tam się dostać, trzeba mieć naprawdę szczęście - właściciel nie życzy sobie żadnych gości i jako jeden z głównych udziałowców oraz sponsorów szpitala ma do tego pełne prawo.

Niższe piętra są przeznaczone dla najzamożniejszych pacjentów i w gruncie rzeczy te miejsca nijak nie przypominają szpitali. Bardziej ekskluzywny hotel czy ośrodek wczasowy z wykwalifikowanym personelem, niż cuchnący środkami czystością ośrodek zdrowia - owszem, jest tu mnóstwo urodziwych pielęgniarek i doświadczonych, utalentowanych lekarzy, ale przy tym są puchate dywany, meble z czarnego mahoniu i czerwonego cedru, obrazy najznakomitszych mistrzów, ogromne telewizory, radia i komputery... cały medyczny sprzęt jest skrzętnie ukryty i na pierwszy rzut oka go nie widać, chyba, że ktoś wie gdzie go szukać. Jedyne gabinety zabiegowe oraz pokoje pielęgniarek i lekarzy świadczą, że to jest ciągle szpital. Prywatne windy oraz pokoje mówią jednak co innego...
Idąc dalej w dół są już znacznie prostsze pomieszczenia, nie wyróżniające się tak bardzo na tle innych szpitali. Normalne sale operacyjne, oddziały intensywnej opieki, izolatki i sale zabiegowe są dobrze wyposażone i co ważniejsze, posiadają swoje własne, niezależne zasilanie. Generatory co prawda mieszczą się w piwnicach, ale zasilają wszystko w taki sposób, że nieważne jak wielka przerwa w dostanie energii będzie, to te piętra tego w ogóle nie odczują.
Jeszcze niżej, aż do parteru, znajdują się przychodnie, gabinety lekarskie i zabiegowe, kapliczki, doskonale wyposażona apteka, a także malutki hotelik, w którym mogą przenocować członkowie rodziny osób chorych i cierpiących. Ceny są oczywiście dość wysokie, ale nie ma nic za darmo na tym świecie. Pod ziemią z kolei znajdują się miejsca, do których wstęp mają tylko nieliczni członkowie personelu. Są tutaj kostnice i laboratoria, pomieszczenia gdzie przeprowadzane są badania, gdzie przechowuje się ciała zmarłych, gdzie dokonuje się sekcji zwłok oraz gdzie są magazyny pełne najróżniejszych, często niebezpiecznych substancji.